Vertel

Is het niet meer mogelijk om degene van wie jij graag de herinnering zou koesteren zelf te laten spreken? Omdat diegene er niet meer is, te ziek is of er zelf (nog) niet aan toe is.. Laat dan de mensen aan het woord die zo dicht bij hem of haar staan en vang zo alsnog de pure herinnering. 

Hoe was hij als vader of zij als moeder? Vraag het een kind, de partner of de ouders. Hoe was hij als vriend of zij als vriendin? Vraag het die vriend(en) of vriendin(nen). Hoe was hij/zij op zijn/haar werk? Laat een collega aan het woord. Liep hij er wel eens de kantjes van af? Was zij degene die altijd fluitend binnenkwam of veel harder floot als ze weer naar huis toe kon? En hoe was de jeugd eigenlijk? Dat weten zijn of haar ouders wellicht goed te schetsen en anders helpen broers, zussen of vaste oppassen, juffen of meester graag mee.